Les Luthiers

Les Luthiers
Datos
Tipu	grupu musical
Miembros	Daniel Rabinovich, Marcos Mundstock, Carlos López Puccio, Jorge Maronna, Gerardo Masana y Ernesto Acher
Xéneru	parodia musical (es)
País	Arxentina
Orixinarios de	Buenos Aires
Fecha fundación	1967
Web oficial

Les Luthiers (pronunciáu /lely'tje/) ye un grupu arxentín d'humor, bien popular nel so país y n'otros hispanofalantes.^[1] El conxuntu utiliza la música como un elementu fundamental de les sos actuaciones, frecuentemente incorporando preseos informales creaos a partir de materiales de la vida cotidiana. D'esta carauterística provién el so nome, luthier, pallabra del idioma francés que designa al creador, axustador y encargáu del arreglu de ciertos preseos musicales.

El conxuntu ta anguaño compuestu por trés de los sos miembros fundadores: Carlos López Puccio, Jorge Maronna y Marcos Mundstock. A ellos sumáronse-yos, a partir de 2015, Horacio "Tato" Turano y Martín O'Connor, quien ingresaron en reemplazu de Daniel Rabinovich, primeramente pola mor del agravamientu de la so enfermedá y, finalmente, pol so fallecimientu.^[2] A finales del añu 2017 retírase voluntariamente del conxuntu Carlos Nuñez Cortés alegando nuna entrevista: "Esta ye una decisión personal que tien que ver colos mios deseos d'un merecíu descansu depués de 50 años de trabayu ininterrumpíu nos escenarios, pero voi siguir venceyáu al grupu yá que Les Luthiers foi gran parte de la mio vida y espero que lo siga siendo”

Foi fundáu por Gerardo Masana en 1967, na ciudá de Buenos Aires, mientres un periodu de gran puxanza de los coro universitarios n'Arxentina. Aportaron a un septetu nos sos primeros años, anque pasaron a ser un sestetu tres la muerte de Masana en 1973 y un quintetu al colar Ernesto Acher en 1986. Precisamente, la formación más duradera de Les Luthiers foi la de quintetu, con Carlos López Puccio, Carlos Núñez Cortés, Jorge Maronna, Marcos Mundstock y Daniel Rabinovich, que se caltuvo ensin cambeos mientres 29 años, hasta'l fallecimientu de Rabinovich en 2015. Coles mesmes, dende l'añu 2000 amestóse'l llabor de Horacio Turano y en 2012 Martín O'Connor, como Luthiers suplentes, cada vez que dalgún de los miembros del quintetu titular tenía d'ausentase por causes de fuercia mayor.^[3]

Recibieron numberosos premios a lo llargo de la so carrera, ente ellos el premiu Grammy Llatín especial a la Excelencia Musical (EE. UU., 2011),^[4] y la Orde de Sabela la Católica pola so trayeutoria (España, 2007).^[5] Fueron declaraos ciudadanos pernomaos de Buenos Aires y visitantes pernomaos de munches ciudaes de Hispanoamérica. En 2012 el Reinu d'España concedió-yos la ciudadanía española per carta de naturaleza, una concesión especial a persones de particulares méritos.^[6] En 2017 ganen el Premiu Princesa d'Asturies de Comunicación y Humanidaes,^[7] coincidiendo colos sos 50 años de carrera.^[8]

1. ↑ Honrubia Martínez, Alfonso J. (2011). Aproximación al estudiu sobre l'impautu social y mediático de Les Luthiers. Salamanca: Universidá de Salamanca. Consultáu'l 24 d'agostu de 2015.
2. ↑ familia-de-les-luthiers-0 Horacio "Tato" Turano, el reemplazu de Rabinovich en Les Luthiers. Revista VOS - 27-08-2015
3. ↑ «Ellos tán siempres llistos.» 15-05-2015. La Razón.
4. ↑ The Recording Academy (ed.): «Premiu Especiales - Latin Grammy». Consultáu'l 21 d'ochobre de 2015.
5. ↑ Reinoso, Susana. «Un premiu a la trayeutoria». Diariu La Nación. Archiváu dende l'orixinal, el 2015-08-24. Consultáu'l 21 d'ochobre de 2015.
6. ↑ «estrayíu del sitiu oficial de Les Luthiers - visitáu'l 24 de marzu de 2013.
7. ↑ «Les Luthiers, Premiu Princesa d'Asturies de Comunicación y Humanidaes 2017». El País (10 de mayu de 2017). Consultáu'l 10 de mayu de 2017.
8. ↑ «Ganadores de los premios Princeses d'Asturies». Consultáu'l 22 d'ochobre de 2017.